Η πολιτική των διαδοχικών ελληνικών κυβερνήσεων να υποβάλλουν τους μετανάστες και πρόσφυγες που εισέρχονται ή /και βρίσκονται στην Ελληνική επικράτεια σε παρατεταμένη, αδιάκριτη και συστηματική κράτηση συνιστά κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς, ενωσιακού και εθνικού δικαίου, σύμφωνα με το οποίο η διοικητική κράτηση επιβάλλεται ως έσχατο μέτρο, σε εξαιρετικές περιπτώσεις και για το μικρότερο δυνατό χρονικό διάστημα. Δυστυχώς στην Ελλάδα, η επιβολή της διοικητικής κράτησης συνιστά τον κανόνα αντί για την εξαίρεση και επιλέχθηκε ως η κύρια πολιτική των κυβερνήσεων στο μεταναστευτικό και προσφυγικό ζήτημα.
Οι κυβερνήσεις με την αποτυχημένη αυτή πολιτική παραβιάζουν θεμελιώδη και απαράβατα δικαιώματα των κρατουμένων, αρνούνται την παροχή διεθνούς προστασίας και την εκπλήρωση των συναφών υποχρεώσεών τους, επιφυλάσσουν στους κρατούμενους εξευτελιστική και απάνθρωπη μεταχείριση και τους στερούν την ελευθερία τους για αόριστο διάστημα χωρίς δίκη. Μόνο μέσα στο 2015 τρεις άνθρωποι έχουν ήδη χάσει τη ζωή τους, λόγω των κακών συνθηκών και της μεταχείρισης που έλαβαν, ενώ άλλοι κρατούνται για περίπου δύο χρόνια χωρίς να έχουν καταδικαστεί για κάποιο ποινικό αδίκημα.
Ακόμη και για τους ακραιφνείς θιασώτες της, η πολιτική αυτή αποτιμάται ως παντελώς αναποτελεσματική ως προς τη διαχείριση των μεταναστευτικών και προσφυγικών ζητημάτων πέρα από δυσανάλογα δαπανηρή και μάταια απέναντι στα προσφυγικά ρεύματα της εποχής μας. Απεναντίας, η πολιτική της διοικητικής κράτησης επέφερε την εξαθλίωση και τον εξευτελισμό χιλιάδων ανθρώπων, καθιέρωσε την κοινωνική πρόσληψη του ξένου ως σκουπίδι και απόβλητο και συντέλεσε στην εξάπλωση του φασισμού, του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου μόνο για το διάστημα από 1/1/2014 έως και σήμερα έχει εκδώσει σωρεία καταδικαστικών αποφάσεων κατά της Ελληνικής κυβέρνησης εξαιτίας αυτής της πολιτικής. [Αποφάσεις υπ΄αριθμ. 63493/11 H.H. κατά Ελλάδας, 26452/11 TATISHVILI κατά Ελλάδας, 2134/12 & 2161/12 συνεκδικασθείσες αποφάσεις DE LOS SANTOS και DE LA CRUZ κατά Ελλάδας, 26418/11 & 45884/11 συνεκδικασθείσες αποφάσεις HERMAN και SERAZADISHVILI κατά Ελλάδας, 48352/12 Mohammad και άλλοι κατά Ελλάδας, 63542/11 ΑΙ.Κ κατά Ελλάδας, 70586/11 Mohammad κατά Ελλάδας, 46673/10 Α.Ε. κατά Ελλάδας, 60622/11 M.D. κατά Ελλάδας, 78456/11 F.H. κατά Ελλάδας, άπασες για παραβίαση της απαγόρευσης απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης σε χώρους κράτησης αλλοδαπών].
Οι ευθύνες των κυβερνώντων και όσων υλοποιούν τις ως άνω παράνομες κυβερνητικές πολιτικές είναι τεράστιες και πρέπει να αποδοθούν. Είναι δε επιτακτική η χάραξη και υλοποίηση μίας διαφορετικής πολιτικής η οποία θα τηρεί το νόμο. Προς αυτή την κατεύθυνση, μέτρα όπως η άρση της κράτησης, η χορήγηση εξάμηνης αναβολής απομάκρυνσης, η χορήγηση χρόνου για οικειοθελή αποχώρηση, η απρόσκοπτη πρόσβαση σε αποτελεσματικές διαδικασίες ασύλου και η δημιουργία δομών υποδοχής και φιλοξενίας είναι αυτονόητα βήματα για την ευθυγράμμιση με το ισχύον εθνικό δίκαιο και απαραίτητες ενέργειες για να σταματήσει αυτό το αίσχος. Οι όποιες ιδεολογικές αγκυλώσεις, ακόμα και εύλογες ανησυχίες για την τύχη αυτών των ανθρώπων, δεν μπορεί να αποτελούν επαρκή δικαιολογία για την παράταση των παραβιάσεων θεμελιωδών ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Η συμμόρφωση στη νομιμότητα δεν είναι επιλογή ούτε διαπραγματεύσιμη.
Αθήνα, 6 Μαρτίου 2015
Η ανακοίνωση είναι διαθέσιμη στα αγγλικά και τα ιταλικά εδώ
ΟΜΑΔΑ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
http://omadadikigorwn.blogspot.gr/