Στο πλαίσιο του «διαλόγου» περί μετανάστευσης διακρίνουμε σωρεία ανακριβειών, παραπληροφόρησης και μία προσέγγιση του όλου ζητήματος η οποία δεν είναι μόνο μονόπλευρη αλλά παράλληλα το διογκώνει παρουσιάζοντάς το ως μείζον εθνικό πρόβλημα. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο δεν δίνεται η δυνατότητα μιας νηφάλιας και αναλυτικής προσέγγισης του ζητήματος που θα επιδιώκει να φωτίσει όλες τις παραμέτρους του και να εστιάσει σε ουσιαστικά μέτρα άμβλυνσης των προβλημάτων, με αποτέλεσμα η συζήτηση αυτή να οδηγεί στην στοχοποίηση των μεταναστών και των προσφύγων, αυτών δηλαδή που στην πραγματικότητα είναι τα θύματα πολέμων, διώξεων, ανέχειας αλλά και μεταναστευτικών πολιτικών. Καθώς ο «διάλογος» αυτός φαίνεται σε μας μονόλογος, μιας και δεν έχει δοθεί ο λόγος στους περισσότερους από τους εκπροσώπους των οργανώσεων που ασχολούνται με πρόσφυγες και μετανάστες, θεωρούμε χρέος μας να παρέμβουμε προκειμένου να ενημερώσουμε την ελληνική κοινωνία για τις απόψεις μας επί του θέματος αυτού.
Συνυπογράφουν οι παρακάτω ΜΚΟ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ
ΑΙΤΗΜΑ
ΑΝΤΙΓΟΝΗ
ΑΡΣΙΣ
ΕΘΝΙΚΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ ‘ΕΝΩΣΗ-ΚΕΜΟ’
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ ΕΛΣΙΝΚΙ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΧΙΟΥ
ΙΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
ΙΑΤΡΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΘΥΜΑΤΩΝ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΩΝ
ΚΙΝΗΣΗ ΥΠΕΡΑΣΠΣΙΣΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ/ΣΤΡΙΩΝ ΠΑΤΡΑΣ
ΚΙΝΗΣΗ ΥΠΕΡΑΣΠΣΙΣΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ -ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΣΑΜΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ
ΟΜΑΔΑ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ
PRAKSIS
Θέλουμε να τονίσουμε ότι ανάμεσα σε αυτούς που αποκαλούνται συλλήβδην και απαξιωτικά «λαθρομετανάστες» υπάρχουν πολλοί που κατάγονται από χώρες οι οποίες βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση λόγω στρατιωτικών επεμβάσεων ή εμφυλίου πολέμου (π.χ. Ιράκ, Αφγανιστάν, Σομαλία, Σουδάν) ή έχουν αυταρχικό καθεστώς (π.χ. Ιράν), ΕΙΝΑΙ ΔΗΛΑΔΗ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ.. Πέραν του ηθικού και ανθρωπιστικού καθήκοντος που έχουμε να βοηθήσουμε αυτούς τους ανθρώπους, υπάρχει ένα πλέγμα νομοθετημάτων (διεθνείς συμβάσεις, εθνική νομοθεσία) που τους προστατεύουν. ΕΧΟΥΜΕ ΔΗΛΑΔΗ ΝΟΜΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΟΥΜΕ.
Η υποχρέωση αυτή επιβάλλει:
Απρόσκοπτη είσοδο στη χώρα όσων επιθυμούν να ζητήσουν άσυλο, πρόσβαση στη διαδικασία ασύλου, δίκαιη εξέταση του αιτήματος ασύλου, παροχή στέγης, τροφής, περίθαλψης, άδειας εργασίας και χορήγηση επιδομάτων.
Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΝΟΜΙΚΕΣ ΑΥΤΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΗΣ.
Ειδικότερα: Δεν επιτρέπει την είσοδο των προσφύγων στη χώρα (επιχειρήσεις Λιμενικού στη θάλασσα, ναρκοπέδια). Τους συλλαμβάνει στα σύνορα και τους επιβάλλει διοικητική απέλαση. Δεν παρέχει πρόσβαση στη διαδικασία ασύλου. Τους θέτει εκτός διαδικασίας ασύλου με παράτυπες πρακτικές. Δεν εξετάζει δίκαια τα αιτήματα ασύλου. Δεν παρέχει στέγη, τροφή επιδόματα.
Εξαιτίας αυτής της παράνομης πρακτικής πολλοί πρόσφυγες καθίστανται παράνομοι και εξαθλιώνονται καθώς παραμένουν άστεγοι ή ζουν σε άθλια καταλύματα.
Θέλουμε επίσης να επισημάνουμε ότι ένα άλλο σημαντικό ποσοστό των αλλοδαπών που βρίσκονται στη χώρα μας είναι εκείνοι στους οποίους έχει επιβληθεί το μέτρο της απέλασης πλην όμως η εκτέλεση του μέτρου αυτού είναι ανέφικτη.
Πρόκειται για άτομα τα οποία προέρχονται από χώρες στις οποίες υπάρχει εμπόλεμη κατάσταση/ ανθρωπιστική κρίση η απέλαση στις οποίες αντιβαίνει στο διεθνές δίκαιο καθώς και από χώρες στις οποίες υπάρχει πρακτική αδυναμία εκτέλεσης της απέλασης λόγω έλλειψης συνεργασίας των διπλωματικών αρχών. Παρά τις σχετικές παρεμβάσεις που έχει κάνει ο Συνήγορος του Πολίτη και ενώ είναι δεδομένο ότι τα άτομα αυτά δεν είναι δυνατόν να απελαθούν, οι αρμόδιες αρχές της χώρας μας δεν τους χορηγούν άδεια διαμονής αφήνοντάς τα στην παρανομία και την εξαθλίωση.
Παράλληλα η Πολιτεία αρνείται να αναγνωρίσει ότι σήμερα στη χώρα μας ζουν και εργάζονται δεκάδες χιλιάδες οικονομικοί/ες μετανάστες/τριες, που βρίσκονται σε καθεστώς παρανομίας, ενώ έχουν εισέλθει και ζουν στη χώρα ήδη από πολλά χρόνια. Για τους ανθρώπους αυτούς η Πολιτεία αρνείται να θεσπίσει μια νέα διαδικασία νομιμοποίησης παρά το γεγονός ότι πρόκειται για ανθρώπους κατά τα άλλα ενταγμένους στην ελληνική κοινωνία. Παράλληλα με τις αυστηρές διατάξεις του μεταναστευτικού νόμου για την ανανέωση των αδειών διαμονής όλο και περισσότεροι νόμιμοι μετανάστες καθίστανται παράνομοι.
Αντί η Πολιτεία να κινηθεί προς την κατεύθυνση της προσαρμογής της πολιτικής της χώρας μας στα προβλεπόμενα από το διεθνές δίκαιο και της τακτοποίησης του νομικού καθεστώτος των προσφύγων και των μεταναστών που ζουν για πολλά χρόνια στη χώρα μας:
Α/ αυστηροποιεί όλο και περισσότερο το νομικό πλαίσιο.
Συγκεκριμένα:
Με το πρόσφατο προεδρικό διάταγμα 81 αναθέτει την εξέταση του αιτήματος ασύλου στην αποκλειστική αρμοδιότητα των αστυνομικών διευθυντών και στερεί από τους αιτούντες άσυλο το δικαίωμα εξέτασης του αιτήματός τους σε δεύτερο βαθμό σε αντίθεση με την ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Παρατείνει την διοικητική κράτηση για περίοδο έως και ένα έτος προβλέποντας μία υπέρμετρα αυστηρή ποινή στέρησης της ελευθερίας σε βάρος ανθρώπων που δεν έχουν παραβιάσει άλλο κανόνα δικαίου παρά μόνο στερούνται των νομιμοποιητικών εγγράφων παραμονής στη χώρα.
Δίνει τη δυνατότητα να διατάσσεται από κάθε αστυνομικό διευθυντή, η απέλαση κάθε αλλοδαπού σε βάρος του οποίου έχει ασκηθεί ποινική δίωξη για κάθε πλημμέλημα χωρίς να απαιτείται καν τελεσίδικη καταδίκη από δικαστήριο. Πρόκειται για διάταξη που - πέραν των άλλων - βάλλει ευθέως κατά του τεκμηρίου αθωότητας.
Β/ εξαγγέλλει τη δημιουργία χώρων κράτησης σε όλη τη χώρα και προβαίνει σε μαζικές συλλήψεις.
Σημειώνουμε ότι οι εξαγγελίες για εσπευσμένη χρήση παλαιών στρατοπέδων ως χώρων κράτησης σε συνδυασμό με το βεβαρημένο ιστορικό της χώρας μας ως προς τις συνθήκες κράτησης (επανειλημμένες καταδίκες από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, καταδικαστικές εκθέσεις Συμβουλίου της Ευρώπης κλπ) και την πρόσφατα θεσπισμένη αύξηση του χρόνου κράτησης μας προκαλούν έντονη ανησυχία.
Όπως προκύπτει από τα ανωτέρω, για την κατάσταση της παρανομίας και της εξαθλίωσης που παρατηρείται σε διάφορες περιοχές των αστικών κέντρων (κέντρο Αθήνας, Πάτρα) δεν ευθύνονται οι πρόσφυγες και οι μετανάστες αλλά οι αρχές της χώρας μας οι οποίες δεν εφαρμόζουν την σχετική διεθνή νομοθεσία και δεν μεριμνούν για την τακτοποίηση μεταναστών που διαμένουν και εργάζονται στη χώρα μας πολλά χρόνια.
Καλούμε λοιπόν τις αρχές της χώρας μας να εγκαταλείψουν την οδό των μαζικών συλλήψεων και να προβούν αμέσως σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες προκειμένου η χώρα μας να ανταποκριθεί όπως οφείλει από το διεθνές δίκαιο στις υποχρεώσεις τις οποίες έχει απέναντι στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, να αντιμετωπίσει τα υφιστάμενα προβλήματα και να λάβει τα απαραίτητα μέτρα για να προληφθεί η επανεμφάνισή τους.
Η υποχρέωση αυτή επιβάλλει:
Απρόσκοπτη είσοδο στη χώρα όσων επιθυμούν να ζητήσουν άσυλο, πρόσβαση στη διαδικασία ασύλου, δίκαιη εξέταση του αιτήματος ασύλου, παροχή στέγης, τροφής, περίθαλψης, άδειας εργασίας και χορήγηση επιδομάτων.
Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΝΟΜΙΚΕΣ ΑΥΤΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΗΣ.
Ειδικότερα: Δεν επιτρέπει την είσοδο των προσφύγων στη χώρα (επιχειρήσεις Λιμενικού στη θάλασσα, ναρκοπέδια). Τους συλλαμβάνει στα σύνορα και τους επιβάλλει διοικητική απέλαση. Δεν παρέχει πρόσβαση στη διαδικασία ασύλου. Τους θέτει εκτός διαδικασίας ασύλου με παράτυπες πρακτικές. Δεν εξετάζει δίκαια τα αιτήματα ασύλου. Δεν παρέχει στέγη, τροφή επιδόματα.
Εξαιτίας αυτής της παράνομης πρακτικής πολλοί πρόσφυγες καθίστανται παράνομοι και εξαθλιώνονται καθώς παραμένουν άστεγοι ή ζουν σε άθλια καταλύματα.
Θέλουμε επίσης να επισημάνουμε ότι ένα άλλο σημαντικό ποσοστό των αλλοδαπών που βρίσκονται στη χώρα μας είναι εκείνοι στους οποίους έχει επιβληθεί το μέτρο της απέλασης πλην όμως η εκτέλεση του μέτρου αυτού είναι ανέφικτη.
Πρόκειται για άτομα τα οποία προέρχονται από χώρες στις οποίες υπάρχει εμπόλεμη κατάσταση/ ανθρωπιστική κρίση η απέλαση στις οποίες αντιβαίνει στο διεθνές δίκαιο καθώς και από χώρες στις οποίες υπάρχει πρακτική αδυναμία εκτέλεσης της απέλασης λόγω έλλειψης συνεργασίας των διπλωματικών αρχών. Παρά τις σχετικές παρεμβάσεις που έχει κάνει ο Συνήγορος του Πολίτη και ενώ είναι δεδομένο ότι τα άτομα αυτά δεν είναι δυνατόν να απελαθούν, οι αρμόδιες αρχές της χώρας μας δεν τους χορηγούν άδεια διαμονής αφήνοντάς τα στην παρανομία και την εξαθλίωση.
Παράλληλα η Πολιτεία αρνείται να αναγνωρίσει ότι σήμερα στη χώρα μας ζουν και εργάζονται δεκάδες χιλιάδες οικονομικοί/ες μετανάστες/τριες, που βρίσκονται σε καθεστώς παρανομίας, ενώ έχουν εισέλθει και ζουν στη χώρα ήδη από πολλά χρόνια. Για τους ανθρώπους αυτούς η Πολιτεία αρνείται να θεσπίσει μια νέα διαδικασία νομιμοποίησης παρά το γεγονός ότι πρόκειται για ανθρώπους κατά τα άλλα ενταγμένους στην ελληνική κοινωνία. Παράλληλα με τις αυστηρές διατάξεις του μεταναστευτικού νόμου για την ανανέωση των αδειών διαμονής όλο και περισσότεροι νόμιμοι μετανάστες καθίστανται παράνομοι.
Αντί η Πολιτεία να κινηθεί προς την κατεύθυνση της προσαρμογής της πολιτικής της χώρας μας στα προβλεπόμενα από το διεθνές δίκαιο και της τακτοποίησης του νομικού καθεστώτος των προσφύγων και των μεταναστών που ζουν για πολλά χρόνια στη χώρα μας:
Α/ αυστηροποιεί όλο και περισσότερο το νομικό πλαίσιο.
Συγκεκριμένα:
Με το πρόσφατο προεδρικό διάταγμα 81 αναθέτει την εξέταση του αιτήματος ασύλου στην αποκλειστική αρμοδιότητα των αστυνομικών διευθυντών και στερεί από τους αιτούντες άσυλο το δικαίωμα εξέτασης του αιτήματός τους σε δεύτερο βαθμό σε αντίθεση με την ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Παρατείνει την διοικητική κράτηση για περίοδο έως και ένα έτος προβλέποντας μία υπέρμετρα αυστηρή ποινή στέρησης της ελευθερίας σε βάρος ανθρώπων που δεν έχουν παραβιάσει άλλο κανόνα δικαίου παρά μόνο στερούνται των νομιμοποιητικών εγγράφων παραμονής στη χώρα.
Δίνει τη δυνατότητα να διατάσσεται από κάθε αστυνομικό διευθυντή, η απέλαση κάθε αλλοδαπού σε βάρος του οποίου έχει ασκηθεί ποινική δίωξη για κάθε πλημμέλημα χωρίς να απαιτείται καν τελεσίδικη καταδίκη από δικαστήριο. Πρόκειται για διάταξη που - πέραν των άλλων - βάλλει ευθέως κατά του τεκμηρίου αθωότητας.
Β/ εξαγγέλλει τη δημιουργία χώρων κράτησης σε όλη τη χώρα και προβαίνει σε μαζικές συλλήψεις.
Σημειώνουμε ότι οι εξαγγελίες για εσπευσμένη χρήση παλαιών στρατοπέδων ως χώρων κράτησης σε συνδυασμό με το βεβαρημένο ιστορικό της χώρας μας ως προς τις συνθήκες κράτησης (επανειλημμένες καταδίκες από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, καταδικαστικές εκθέσεις Συμβουλίου της Ευρώπης κλπ) και την πρόσφατα θεσπισμένη αύξηση του χρόνου κράτησης μας προκαλούν έντονη ανησυχία.
Όπως προκύπτει από τα ανωτέρω, για την κατάσταση της παρανομίας και της εξαθλίωσης που παρατηρείται σε διάφορες περιοχές των αστικών κέντρων (κέντρο Αθήνας, Πάτρα) δεν ευθύνονται οι πρόσφυγες και οι μετανάστες αλλά οι αρχές της χώρας μας οι οποίες δεν εφαρμόζουν την σχετική διεθνή νομοθεσία και δεν μεριμνούν για την τακτοποίηση μεταναστών που διαμένουν και εργάζονται στη χώρα μας πολλά χρόνια.
Καλούμε λοιπόν τις αρχές της χώρας μας να εγκαταλείψουν την οδό των μαζικών συλλήψεων και να προβούν αμέσως σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες προκειμένου η χώρα μας να ανταποκριθεί όπως οφείλει από το διεθνές δίκαιο στις υποχρεώσεις τις οποίες έχει απέναντι στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, να αντιμετωπίσει τα υφιστάμενα προβλήματα και να λάβει τα απαραίτητα μέτρα για να προληφθεί η επανεμφάνισή τους.
Συνυπογράφουν οι παρακάτω ΜΚΟ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ
ΑΙΤΗΜΑ
ΑΝΤΙΓΟΝΗ
ΑΡΣΙΣ
ΕΘΝΙΚΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ ‘ΕΝΩΣΗ-ΚΕΜΟ’
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ ΕΛΣΙΝΚΙ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΧΙΟΥ
ΙΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
ΙΑΤΡΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΘΥΜΑΤΩΝ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΩΝ
ΚΙΝΗΣΗ ΥΠΕΡΑΣΠΣΙΣΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ/ΣΤΡΙΩΝ ΠΑΤΡΑΣ
ΚΙΝΗΣΗ ΥΠΕΡΑΣΠΣΙΣΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ -ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΣΑΜΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ
ΟΜΑΔΑ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ
PRAKSIS
