ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΧΑΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
Η αλλαγή κυβέρνησης πέρισυ το Νοέμβριο δημιούργησε την αίσθηση ότι ήταν δυνατό να υπάρξουν κάποιες νομοθετικές αλλαγές ώστε να “ξεκολλήσουν” οι διαδικασίες για το άσυλο και το μεταναστευτικό και να βγουν από το τέλμα και το αδιέξοδο χιλιάδες μετανάστες/τριες και πρόσφυγες που ζουν παράνομα στην Ελλάδα χωρίς δική τους ευθύνη. Οι δηλώσεις κυβερνητικών παραγόντων τις πρώτες μέρες για θέσπιση δυνατότητας “επανόδου στη νομιμότητα” για τους παράνομους μετανάστες και μετανάστριες και για την υιοθέτηση ενός νέου νόμου για το άσυλο, αύξησαν τις προσδοκίες.
Σήμερα, εννιά μήνες μετά μπορούμε να πούμε ότι ακόμα και οι πιο μετριοπαθείς προσδοκίες για την τακτοποίηση των μεταναστών/τριών που έχουν “εκπέσει” από το καθεστώς νομιμότητας για λόγους που έχουν να κάνουν με την έλλειψη του ορισμένου από το νόμο αριθμού ενσήμων ή λόγω ανεπαρκούς οικογενειακού εισοδήματος, αλλά και για την πλήρη τακτοποίηση της δεύτερης γενιάς μεταναστών, δυστυχώς διαψεύδονται.
Η κυβέρνηση κάνει πίσω σε κάτι που είναι απολύτως κοινωνικά ώριμο και δίκαιο, στην έξοδο από την παρανομία δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων που ήταν νόμιμοι και δεν μπόρεσαν να ανανεώσουν την άδεια παραμονής τους εξ αιτίας της “ελληνικής ιδιαιτερότητας” της ανασφάλιστης εργασίας ή γιατί έχουν κάποιο διάστημα ανεργίας άρα χαμηλό ετήσιο εισόδημα.
Μεγάλο εξακολουθεί να είναι το πρόβλημα σε ό,τι αφορά και στη δεύτερη γενιά μεταναστών. Ο νόμος για την ιθαγένεια έθεσε μία βασική προϋπόθεση για την απόδοση της ιθαγένειας στη δεύτερη γενιά: τη νομιμότητα γονέων και τέκνου. Συσχέτισε δηλαδή την πραγματική κατάσταση του τέκνου με τη νομική κατάσταση και των δυο γονέων, τη στιγμή που εδώ και πολλά χρόνια διαμαρτυρόμαστε για τα προβλήματα της διαδικασίας νομιμοποίησης. Έτσι, με βάση την εκτίμησή μας το μεγαλύτερο μέρος των παιδιών της δεύτερης γενιάς θα εξακολουθήσει να αντιμετωπίζει προβλήματα σχετικά με τη νομιμότητά του. Μεγάλο μέρος της “δεύτερης γενιάς” ζει χωρίς άδεια παραμονής, κάτι που σημαίνει μαύρη εργασία, φόβο και ανασφάλεια, ύπαρξη υπό αίρεση. Αλλά δεν είναι και λίγα τα παραδείγματα των παιδιών της δεύτερης γενιάς που αποβάλλονται από τη διαδικασία νομιμοποίησης γιατί δεν πληρούν τις προϋποθέσεις ανανέωσης, με πιο συνηθισμένη αυτή των ενσήμων. Τα παιδιά που η κοινωνία συζητούσε αν πρέπει να κρατήσουν τη σημαία στην παρέλαση βρίσκονται μπροστά στον κίνδυνο της απέλασης.
Πίσω από τις υπαναχωρήσεις της κυβερνήσεις βρίσκονται χιλιάδες άνθρωποι, άντρες και γυναίκες, που βρίσκονται χρόνια τώρα στην Ελλάδα και κινδυνεύουν να βρεθούν ή έχουν ήδη βρεθεί εκτός νομιμότητας λόγω της μη επικόλλησης των ενσήμων τους ή της πρόσκαιρης ανεργίας τους. Βρίσκονται επίσης χιλιάδες παιδιά που έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα ή έχουν τελειώσει το σχολείο στη χώρα και ο νόμος τους αφήνει στην παρανομία λόγω της μη νομιμότητας των γονέων τους.
Ζητάμε την άμεση ρύθμιση των θεμάτων αυτών γιατί είναι ουσιαστικά δίκαιες και κοινωνικά ώριμες. Διεκδικούμε η επόμενη χρονιά να μην είναι μια ακόμα χαμένη χρονιά για τους μετανάστες, τις μετανάστριες και τους πρόσφυγες!
Ιούλιος 2010
ΟΜΑΔΑ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
Το Δελτίο Τύπου εδώ
