31 Οκτ 2012

Για την απώλεια του συντρόφου μας Σαράντη Θεοδοσίου

Το βράδυ της Κυριακής 21 Οκτώβρη χάσαμε το συνάδελφο και σύντροφό μας Σαράντη Θεοδοσίου. Ο Σαράντης έχασε τη μάχη μετά από 13 μέρες παραμονής στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας μετά από τροχαίο δυστύχημα.

Καλούμαστε να αναμετρηθούμε με το γεγονός της απουσίας του. Κυρίως όμως καλούμαστε να συμβιβαστούμε με τον παραλογισμό της απώλειας ενός τόσο νέου ανθρώπου.

Μπροστά σε μια τόσο δύσκολη όσο και αρχαία και πανίσχυρη ανθρώπινη κατάσταση, οι λέξεις δεν μπορούν να αποδώσουν τα συναισθήματα και τις σκέψεις μας. Ίσως η βουβή θλίψη ή τα δάκρυα να μοιάζουν νοηματικά πλουσιότερα από οποιαδήποτε παρηγορητική φιλολογία.

Ωστόσο θέλουμε να μιλήσουμε – έστω και λίγο - για το σύντροφό μας που έφυγε. Πρέπει να μιλήσουμε για το Σαράντη, ένα νέο δικηγόρο που είχε την παραξενιά να του αρέσει να διδάσκει ελληνικά σε μετανάστες στο Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών. Που αποφάσισε να μάθει αλβανικά, τη γλώσσα των μέχρι προχθές αποδιοπομπαίων τράγων, των παρακατιανών αυτής της χώρας, για να μπορέσει να τους κατανοήσει καλύτερα, ή ακόμα ίσως και για να φανταστεί τον εαυτό του ως Άλλο.