ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 300 ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ
300 μετανάστες εργάτες στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη διανύουν σήμερα την 37η ημέρα απεργία πείνας και, ενώ πλέον οι επιπτώσεις στην υγεία τους είναι σοβαρές και η ίδια τους η ζωή τίθεται σε άμεσο κίνδυνο, η κυβέρνηση εξακολουθεί να τηρεί την ίδια απόλυτη στάση.
Η μέχρι σήμερα εμμονή των εκάστοτε κυβερνήσεων να παραβλέπουν το πραγματικό γεγονός του ότι χιλιάδες άνθρωποι έχουν καταστήσει την Ελλάδα κέντρο των βιοτικών τους σχέσεων, ζουν και εργάζονται εδώ, δημιουργούν σχέσεις με τις τοπικές κοινωνίες, χωρίς η παραμονή τους να χαρακτηρίζεται από προσωρινότητα, έχει οδηγήσει σε αδιέξοδο ένα σημαντικό μέρος του μεταναστευτικού πληθυσμού της χώρας. Πρόκειται για ανθρώπους που είναι ανύπαρκτοι για το ελληνικό κράτος όσον αφορά την απόλαυση του οποιουδήποτε δικαιώματος, αν και υπαρκτοί ως αντικείμενο εκμετάλλευσης και «χρήσης» τους για μετακύλιση ευθυνών για πολλά από τα δεινά που μαστίζουν σήμερα την ελληνική κοινωνία. Όσο ορατό είναι το προϊόν που παράγουν με την εργασία τους τόσο αόρατοι είναι οι ίδιοι.
Οι ιδιαίτερα περιοριστικές προϋποθέσεις που προέβλεπαν οι παρελθόντες νόμοι για νομιμοποίηση προκειμένου να υπαχθεί κάποιος στο ρυθμιστικό τους πλαίσιο, οι απονομιμοποιήσεις όσων, αν και κατάφεραν να υπαχθούν, δεν συγκέντρωσαν τις ασφυκτικές προϋποθέσεις ανανέωσης των αδειών τους, καθώς και η απουσία μιας διαρκούς διαδικασίας νομιμοποίησης που θα επέτρεπε σε υπηκόους τρίτων χωρών να αποκτούν καθεστώς νομιμότητας με την πλήρωση κάποιων κριτηρίων, χωρίς να απαιτείται η εκ των υστέρων τακτοποίησή τους, χαρακτηρίζουν τη μέχρι σήμερα ακολουθούμενη και αποτυχημένη πολιτική.
Η κυβερνητική αντίληψη ότι βασικό αιτούμενο για τη μεταναστευτική πολιτική πρέπει να είναι η αποτροπή εισόδου στη χώρα και η απομάκρυνση όσων στερούνται νομιμοποιητικά έγγραφα παραμονής με ταυτόχρονη απόλυτη άρνηση οποιασδήποτε προοπτικής νομιμοποίησης, παραβλέπει συνειδητά να παραδεχθεί στο δημόσιο διάλογο ότι η πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί αφενός δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με κατασταλτικά μέτρα και αφετέρου οδηγεί σε καταστάσεις πλήρους παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δημιουργεί φαινόμενα ακραίας εκμετάλλευσης και κοινωνικού περιθωρίου. Τελικά καταλήγει να ενισχύει την εργοδοτική ασυδοσία και τη «μαύρη» και ανασφάλιστη εργασία των μεταναστών.
Δεδομένων των κρατικών ευθυνών για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί καθώς και ότι αναμφίβολα το δικαίωμα στη ζωή είναι απόλυτο, μη δεχόμενο εξαιρέσεις και περιορισμούς, θεωρούμε επιβεβλημένη την υιοθέτηση από την κυβέρνηση μιας δίκαιης, συνολικής, και σύμφωνης με τις αρχές του κράτους δικαίου λύση.
Αθήνα, 2 Μαρτίου 2011
ΟΜΑΔΑ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
300 μετανάστες εργάτες στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη διανύουν σήμερα την 37η ημέρα απεργία πείνας και, ενώ πλέον οι επιπτώσεις στην υγεία τους είναι σοβαρές και η ίδια τους η ζωή τίθεται σε άμεσο κίνδυνο, η κυβέρνηση εξακολουθεί να τηρεί την ίδια απόλυτη στάση.
Η μέχρι σήμερα εμμονή των εκάστοτε κυβερνήσεων να παραβλέπουν το πραγματικό γεγονός του ότι χιλιάδες άνθρωποι έχουν καταστήσει την Ελλάδα κέντρο των βιοτικών τους σχέσεων, ζουν και εργάζονται εδώ, δημιουργούν σχέσεις με τις τοπικές κοινωνίες, χωρίς η παραμονή τους να χαρακτηρίζεται από προσωρινότητα, έχει οδηγήσει σε αδιέξοδο ένα σημαντικό μέρος του μεταναστευτικού πληθυσμού της χώρας. Πρόκειται για ανθρώπους που είναι ανύπαρκτοι για το ελληνικό κράτος όσον αφορά την απόλαυση του οποιουδήποτε δικαιώματος, αν και υπαρκτοί ως αντικείμενο εκμετάλλευσης και «χρήσης» τους για μετακύλιση ευθυνών για πολλά από τα δεινά που μαστίζουν σήμερα την ελληνική κοινωνία. Όσο ορατό είναι το προϊόν που παράγουν με την εργασία τους τόσο αόρατοι είναι οι ίδιοι.
Οι ιδιαίτερα περιοριστικές προϋποθέσεις που προέβλεπαν οι παρελθόντες νόμοι για νομιμοποίηση προκειμένου να υπαχθεί κάποιος στο ρυθμιστικό τους πλαίσιο, οι απονομιμοποιήσεις όσων, αν και κατάφεραν να υπαχθούν, δεν συγκέντρωσαν τις ασφυκτικές προϋποθέσεις ανανέωσης των αδειών τους, καθώς και η απουσία μιας διαρκούς διαδικασίας νομιμοποίησης που θα επέτρεπε σε υπηκόους τρίτων χωρών να αποκτούν καθεστώς νομιμότητας με την πλήρωση κάποιων κριτηρίων, χωρίς να απαιτείται η εκ των υστέρων τακτοποίησή τους, χαρακτηρίζουν τη μέχρι σήμερα ακολουθούμενη και αποτυχημένη πολιτική.
Η κυβερνητική αντίληψη ότι βασικό αιτούμενο για τη μεταναστευτική πολιτική πρέπει να είναι η αποτροπή εισόδου στη χώρα και η απομάκρυνση όσων στερούνται νομιμοποιητικά έγγραφα παραμονής με ταυτόχρονη απόλυτη άρνηση οποιασδήποτε προοπτικής νομιμοποίησης, παραβλέπει συνειδητά να παραδεχθεί στο δημόσιο διάλογο ότι η πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί αφενός δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με κατασταλτικά μέτρα και αφετέρου οδηγεί σε καταστάσεις πλήρους παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δημιουργεί φαινόμενα ακραίας εκμετάλλευσης και κοινωνικού περιθωρίου. Τελικά καταλήγει να ενισχύει την εργοδοτική ασυδοσία και τη «μαύρη» και ανασφάλιστη εργασία των μεταναστών.
Δεδομένων των κρατικών ευθυνών για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί καθώς και ότι αναμφίβολα το δικαίωμα στη ζωή είναι απόλυτο, μη δεχόμενο εξαιρέσεις και περιορισμούς, θεωρούμε επιβεβλημένη την υιοθέτηση από την κυβέρνηση μιας δίκαιης, συνολικής, και σύμφωνης με τις αρχές του κράτους δικαίου λύση.
Αθήνα, 2 Μαρτίου 2011
ΟΜΑΔΑ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
