2 Μαρτίου 2011
Χτες το βράδυ ο αριθμός των μεταναστών απεργών πείνας που
είχαν μεταφερθεί στα νοσοκομεία ανερχόταν στους 78 (68 στην Αθήνα και 10 στη
Θεσσαλονίκη), με άμεση προοπτική για ραγδαία αύξησή του. Σύμφωνα με τους
θεράποντες γιατρούς, η νοσοκομειακή περίθαλψη είναι απαραίτητη ώστε οι εν λόγω
απεργοί πείνας να μην υποστούν οξεία νεφρική ανεπάρκεια. Επίσης, οι απεργοί
πείνας υποφέρουν από καρδιακές αρρυθμίες, αφυδάτωση κι εξάντληση.
Ενώ, λοιπόν, η υγεία των απεργών πείνας βρίσκεται σε άμεσο
κίνδυνο, ενώ φουσκώνει το πανελλαδικό κύμα της αλληλεγγύης στον αγώνα τους, ενώ
είναι επιτακτική η ανάγκη της τακτοποίησης των χιλιάδων μεταναστών «χωρίς
χαρτιά» που μένουν στη χώρα και είναι αδύνατο να εκδιωχτούν, κι ενώ το
υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο παρέχει τη δυνατότητα δικαίωσης του αγώνα των
απεργών όχι χάριν ρουσφετιού, αλλά σύμφωνα με τους ισχύοντες κανόνες, η
κυβέρνηση εμφανίζεται αδιάλλακτη κι αναίσθητη.
Τι ακριβώς επιδιώκουν τα κυβερνητικά επιτελεία; Ακόμα δεν
έχουν πειστεί για την αποφασιστικότητα των αγωνιζόμενων μεταναστών; Πόσο
νοσηροί είναι αυτοί οι εγκέφαλοι που θέλουν να οδηγηθούν οι απεργοί πείνας στο
κατώφλι του θανάτου πριν δώσουν διέξοδο στην εκτυλισσόμενη ανθρωπιστική και
πολιτική κρίση; Δεν καταλαβαίνουν αυτοί οι άτεγκτοι ταγοί του έθνους ότι το να
υιοθετούν λογικές Θάτσερ είναι ένα παιχνίδι με τη φωτιά που υπερβαίνει όχι μόνο
τους ίδιους, αλλά το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας;
Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στους 300 μετανάστες απεργούς πείνας
