31 Οκτ 2012

Για την απώλεια του συντρόφου μας Σαράντη Θεοδοσίου

Print this post
Το βράδυ της Κυριακής 21 Οκτώβρη χάσαμε το συνάδελφο και σύντροφό μας Σαράντη Θεοδοσίου. Ο Σαράντης έχασε τη μάχη μετά από 13 μέρες παραμονής στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας μετά από τροχαίο δυστύχημα.

Καλούμαστε να αναμετρηθούμε με το γεγονός της απουσίας του. Κυρίως όμως καλούμαστε να συμβιβαστούμε με τον παραλογισμό της απώλειας ενός τόσο νέου ανθρώπου.

Μπροστά σε μια τόσο δύσκολη όσο και αρχαία και πανίσχυρη ανθρώπινη κατάσταση, οι λέξεις δεν μπορούν να αποδώσουν τα συναισθήματα και τις σκέψεις μας. Ίσως η βουβή θλίψη ή τα δάκρυα να μοιάζουν νοηματικά πλουσιότερα από οποιαδήποτε παρηγορητική φιλολογία.

Ωστόσο θέλουμε να μιλήσουμε – έστω και λίγο - για το σύντροφό μας που έφυγε. Πρέπει να μιλήσουμε για το Σαράντη, ένα νέο δικηγόρο που είχε την παραξενιά να του αρέσει να διδάσκει ελληνικά σε μετανάστες στο Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών. Που αποφάσισε να μάθει αλβανικά, τη γλώσσα των μέχρι προχθές αποδιοπομπαίων τράγων, των παρακατιανών αυτής της χώρας, για να μπορέσει να τους κατανοήσει καλύτερα, ή ακόμα ίσως και για να φανταστεί τον εαυτό του ως Άλλο.
Ο Σαράντης στήριξε από την πρώτη στιγμή το εγχείρημά μας, την Ομάδα Δικηγόρων για τα Διακαιώματα των Προσφύγων και Μεταναστών. Στήριξε τη συλλογική μας προσπάθεια να υπάρξουμε ως κάτι διαφορετικό από το κυρίαρχο υπόδειγμα του κλάδου μας, να αρνηθούμε την εκμετάλλευση “των πιο αδύναμων από τους αδύναμους”, των μεταναστών και των προσφύγων. Μοιράστηκε μαζί μας αυτά τα 6 χρόνια τη συλλογική μας περιπέτεια, την προσπάθεια να περισώσουμε τις “βασικές μας τις αρχές” μέσα σε ένα περιβάλλον πολύπλευρης φθοράς. Η πορεία του συνδέθηκε με τη δική μας, οι δεσμοί που δημιουργήθηκαν είναι και θα μείνουν ισχυροί.

Η ανάμνησή του μας ανακαλεί λέξεις όπως “ευγένεια”, “προσφορά”, “σεμνότητα”.

Η ανάμνησή του μας δεσμεύει να συνεχίσουμε, ιδίως σήμερα.

Σήμερα, που οι κραυγές για υπάνθρωπους και για ανθρώπινα σκουπίδια ακούγονται γύρω μας πιο δυνατά, στους δρόμους, τους χώρους εργασίας ή και τη βουλή, προσβάλλοντας τον πυρήνα των ανθρώπινων αξιών, είχαμε ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη από την παρουσία του Σαράντη.

Είχαμε ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη από την παρουσία του Σαράντη, σήμερα που ο αγώνας ενάντια στο φασισμό και το ρατσισμό, το σεξισμό, τους κάθε είδους αντιδραστικούς αρχαϊσμούς, γίνεται στην κυριολεξία ζωτική ανάγκη για την κοινωνία μας,

Να θυμόμαστε το Σαράντη σημαίνει να πολεμάμε το φασισμό και το ρατσισμό, να νοιαζόμαστε, να στεκόμαστε δίπλα στους πιο αδύναμους. Σίγουρα αυτό θα το ήθελε και ο ίδιος.

Η κινητοποίηση και η προσφορά αίματος τις μέρες που ο σύντροφός μας νοσηλευόταν στη ΜΕΘ έδειξε ότι η κοινωνία μας διαθέτει αποθέματα αλληλεγγύης, έγνοιας και αλτρουισμού.

Η Ομάδα μας αποφάσισε αντί για στεφάνι να καταθέσει ένα ποσό στο Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών, το έργο του οποίου στήριζε έμπρακτα και με ζεστασιά ο Σαράντης.

Το ξέρουμε ότι οι καιροί είναι δύσκολοι για όλους και όλες. Ωστόσο, όσοι και όσες από εσάς μπορείτε και θέλετε να κάνετε μια εισφορά στη μνήμη του Σαράντη, μπορείτε να κάνετε το ίδιο.

Ο αριθμός τραπεζικού λογαριασμού στην Τράπεζα Πειραιώς είναι

EUR 5018-031163-603
ΙΒΑΝ: GR25 0172 0180 0050 1803 1163 603

Μπορείτε να το κάνετε και μέσω paypal στη σελίδα του Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών www.ksm.gr


ΟΜΑΔΑ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ




Κατεβάστε την ανακοίνωση εδώ